May tatlong linggo ng nakakaraan, wala pa ring trabaho si Lucas. Maraming mga interview na pinatulan. May ilang exam na rin na kinuha. Wala pa ring balita. Nauubos na ang kanyang savings, ang kanyang pisi.
"Bro, anong balita na?" natanong ng pahapyaw ni Joey isang umaga.
Hindi sumagot agad si Lucas. "Bro, wala pa. Wala pa rin." Madiin ang pagkabigkas.
"Ah ok. Ok lang yun, Bro."
"Hindi ok yun, Joey. Shit, Bro. Wala na akong savings. Nasaid na. Anong ok ang pinagsasabi mo?"
"Bro, cool lang! Wag mo akong awayin."
"Hayaan mo, Joey! Aalis na ako. Babalik na ako sa nanay ko. Wala ka ng pasanin!"
"Luc, hindi kita inaaway! Hindi mo ako kalaban!"
"I know what you want. Magbabayad ako. Utang ko yun. Hindi ko nakakalimutan!"
"Bro. Hindi kita sinisingil! Kung gusto mong mag-stay indefinitely ok lang yun! Wag mong ibuhos sa akin problema mo!"
"Akala ko kaibigan kita. Pare-pareho lang kayo!"
"You're crazy, Bro!"
"Makaalis na nga!" At biglang lumayas si Lucas, binagsak ang pinto palabas.
"Fuck you!" yun na lang ang sigaw ni Joey. Sus, ano ba ang nakita ko sa gagong yun!, yun ang naglaro sa utak ni Joey. Galit na galit na rin siya. Wala naman siyang masamang ibig sabihin, over-reaction naman etong si Lucas. Nasira tuloy ang umaga niya dahil dun.
Ngunit nung hapon, tingin pa rin siya ng tingin sa cellphone niya. Naghihintay siya ng text mula kay Lucas. Hindi siya mapakali. Hindi niya malaman kung anong binabalak ni Lucas ngayon.
Nagtext siya. "bro. sori bout wat hapend.”
Matagal bago sumagot si Lucas. “sori rin. d ko n alam gawin ko.”
“m hir 4 u.”
“hiya n ko.”
“i nid 2 go.”
“bro, d nmn kelangn.”
“usap l8r.”
“yup.”
Nakahinga si Joey. Sa lahat ng ayaw niya ay ang may kaaway. Lalong na si Lucas. At napaisip siya kung anong mangyayari kay Lucas na wala pa ring trabaho. Sa totoo, mahirapan talaga siya kung aakuhin niya ang bayad sa kwarto. Mauubos ang savings niya. Ngunit paano niya matutulungan si Lucas?
Maaga siyang umuwi. Akala niya mauunahan niya si Lucas. Ngunit nadatnan niya si Lucas, nag-aayos ng gamit. Mukhang nag-uumpisa ng magligpit at magbalot.
“O bro, akala ko pag-uusapan natin?” tanong ni Joey, tumaas ng konti ang tinig dahil sa nakitang pagaalsa-balutan.
“Hey, Joey. Ang aga mo.”
“Oo, di ba mag-uusap tayo? Gagawa tayo ng paraan?”
Kalmado na si Lucas. “Joey, I need to go. Wala na akong ibabayad sa iyo.”
“Saan ka pupunta?”
“Sa nanay ko. Dun muna ako.”
“Kelan ka aalis?”
“Tomorrow. Pabigat na ako sa iyo.”
“Kaya pa naman. I mean, siguro naman, makakahanap ka na rin ng work soon.”
“Mahirap umasa sa wala, bro.”
Bumagsak ang mukha ni Joey. Nilapitan siya ni Lucas at tinabihan sa kama.
“Magkikita pa naman tayo. Baka dun ako sa Pampanga makahanap ng work. Di naman malayo mula dito. Luluwas pa rin ako.”
Bigla na lang may gumigilid ng luha sa mga mata ni Joey.
“Bro, I... I’ve gotten so used to you.”
“Ako rin, Joey. Alam mo yan.”
“Sana may magagawa ako.”
Napabuntong-hininga si Lucas. “Hindi mo problema ‘to, bro. It’s my problem.”
“Problema ko na rin kasi..” lumabas na lang ng lahat ng luha ni Joey.
“Bro.. “ habang hinihimas ni Lucas ang likod niya.
“Bro, mahal kita.” at humagulgol si Joey ng husto.
Niyakap siya ng mahigpit ni Lucas. “Bro, alam ko. Pero...”
“Alam ko, Luc. Di mo ako type. Alam ko naman ang liga mo.”
“Bro, don’t say that. It’s not that.” Bumitaw si Joey sa yakap ni Lucas at hinarap siya. Pinunasan ang luha. Tumingin sa mga mata ni Lucas.
“Ok lang, Luc. Naitindihan ko. Kaso di ko mapigilan. Mahal na kita. I’m stupid for falling for you.”
“Sakit mo naman magsalita.”
“That’s not what I mean. Ang ibig kong sabihin, I know it’s hopeless kaso...”
“it’s not hopeless.” Biglang sagot ni Lucas.
Nabigla si Joey sa sagot. “Huh. Ano sabi mo?”
“Joey, hindi ka mahirap matutunan mahalin.”
Hindi alam ni Joey kung maiinsulto siya sa sinabi ni Lucas.
“I mean... look, Joey. Mabait ka. Maalaga. Masayang kasama...”
Biglang siningit ni Joey “But still you don’t like me, di ba?”
“it’s not that I don’t like you. I ...”
“Cut the bs, Luc. alam ko naman ang inisip mo. “
“Joey, I don’t deserve you. Sasaktan lang kita.” biglang yumuko si Lucas.
“Fuck, bro. Don’t give me that line.”
“It’s true. Lagi naman nagkakaleche-leche ang mga relasyon ko. You don’t deserve that.”
“Who are you to tell me what I deserve? Don’t play games with me, bro."
"Joey, shut up." at hinalikan ni Lucas si Joey sa labi ng matindi.
Hindi kaagad pumasok sa utak ni Joey ang nangyayari, na eto siya, hinahalikan ni Lucas ng tunay. Lasing ba siya?
Lumayo si Joey, bumitaw at tinignan si Lucas.
"Lasing ka ba? Is this a joke?" tanong ng isang taong di makapaniwala.
"Hindi ako lasing. Ano ka ba, Joey? Hindi ba pwedeng mahalin na rin kita?"
Hindi agad nakasagot si Joey. "Tapos iiwan mo ako? Bro, ano eto?"
"Joey, hindi ko sinasabing tayo na. Hindi pwede dahil magulo pa buhay ko. Wala akong trabaho."
Hindi pa rin makapaniwala si Joey. "Hahalikan mo ako tapos aalis ka rin? Ang lupit mo!"
"Stop thinking too much. Hindi ko sinadya. Ang alam ko lang ang nararamdam ko for you. But I also know I can't be yours muna. Not now."
Hindi na napigilan ni Joey ang sarili at biglang niyakap niya si Lucas ng mahigpit.
"Bro, we can make this work. Come on. Kakayanin ko."
Tinignan ni Lucas sa mga mata si Joey at hinalikan ang labi. "Joey, you are so special to me." At muling hinalikan ng matindi.
Hindi na rin lumaban si Joey at binigay na ang lahat ng nararamdaman sa halik na yun. Hiniga na niya si Lucas at pinatungan niya. Ang kanyang nag-aalab na damdamin na ang siyang nagdikta ng mga sumusunod na pangyayari.
Tinignan niya muli si Lucas. Tinignan kung nandiyan na nga siya, sa ilalim. Tinignan niya ang mukha na kanyang inibig. Dahan-dahan niyang hinalikan ang nuo, ang pisngi, ang labi. Nakapikit si Lucas. Tinanggal niya ang shirt, at hindi naman nagprotesta si Lucas.
Dumampi ang labi niya sa leeg. Unti-unting dinalaan patungo sa utong sa kaliwa. Naramdaman niya ang matigas na ari ni Lucas sa kanyang dibdib. Diniinan niya ang pagpatong. Tinuloy ang pagdila at pagsipsip sa utong. Kinakagat-kagat niya. Napa-ungol ng bahagya si Lucas.
Tinanggal na rin niya ang shirt niya. At bumaba na ang dila niya sa may pusod ni Lucas, ang pusod na may buhok na palago. Umigtad si Lucas. Nakiliti. Inalis na rin niya ang belt at hinugot pababa ang pantalon. Tigas na tigas na ang titi ni Lucas. Dinalaan niya mula sa brief na puti. Nakita niyang basa na ang dulo nito. May pre-cum na. At sinisip niya. Humalinghing si Lucas.
Nag-alis na rin siya ng pantalon. At tinuloy niya sa may hita ang pagdila at paghalik. May konting buhok pa rin sa hita si Lucas na nakakaliti rin sa pisngi ni Joey. Habang bumababa siya patungong tuhod, ang kanang kamay naman niya ay nandun sa nota ni Joey, pinipisil.
Dumating si Joey sa paa. At nagulat si Lucas ng sinisip ni Joey ang hinlalaki. Nag-react ang Lucas. Napatingin sa kanya. Ngunit hinayaan lang niyang i-suck ang big toe. Mukhang nasarapan rin.
Nilapit niya ang nota niya kay Lucas. Umahon ng kaunti. Sinalubong ng labi ni Lucas ang ulong malaki. At inumpisahan niyang tsupain. Nakita niyang hirap si Lucas sa laki ng nota niya. Ngunit tuloy pa rin. Nag-eenjoy. Nakapikit.
At siya rin naman ay super turned on na sa nakikita at nararamdaman: ang kanyang matagal ng sinisintang si Lucas, sarap na sarap na dindilaan at sinisipsip ang kanyang nota.
Dumapa na siya uli upang makapag-69 sila. Naramdaman niyang nag-gag paminsan-minsan si Lucas kaya side-by-side na ang posisyon nila upang hindi niya idiin ang pagpump. Siya mismo ay nag-enjoy sa pakiramdam ng nota ni Lucas sa bibig niya. Parang akmang-akma ang laki, ang hugis. At ramdam na ramdam niya ang katigasan. Na mas lalo naman niyang sinisipsip.
Pinatabi na siya ni Lucas. "Lapit na ako." ang bulong sa kanya. Sabay na silang nagdyakol. Naghahalikan ng matindi. Ang mga labi kinakagat, dinidilaan, sinisipsip. Ang mga nagtutukaang dila naman, pumupulupot. sa isa't-isa hanggang palapit na ang kasukdulan ng kaligayahan.
Naunang nag-cum si Lucas. Malayo ang talsik. Mga ilang sandali, siya na rin ang nag-cum, at halos mayanig ang buong kalamnan niya sa sarap, sa tindi.
Namahinga sila sa tabi ng isa't-isa. Yumakap si Joey at binulungan niya si Lucas.
"I love you"
- Posted using BlogPress from my iPad
No comments:
Post a Comment