Carlito 4

Inalok niya ng yosi si Carlito. Kumuha ng isa at nagpasindi sa kanya. Nilapit niya ang lighter dahil mahangin sa lugar na yun. Nagyosi na rin siya.

"Ang sarap talaga magyosi pagkatapos kumain ng marami!" wika ni Lucas.

"Yeah. Masarap magyosi. Period. Hahaha." tawa ni Carlito. Lumabas na naman ang pagkaganda-gandang ngiti niya.

"Thanks for lunch. Masarap pa rin pala dun sa Wok Inn. Gulat nga ako buhay pa yun."

"Buti naman at marami kang nakain. Sumikip na rin ang aking pantalon.", sagot ni Lucas, sabay hawak sa tiyan na tipong busog na busog nga. "Teka, ano ba gusto mo? Coffee?"

"Wag na. Tama na. Treat mo na yung dinner. Ako naman.", sabay tayo si Carlito at iniwan muna ang yosi sa ashtray. "What are you having?"

"Hmm. Ikaw, ano ba favorite mo dito sa Starbucks?" tanong niya.

"Lagi naman akong Frap grande."

"Mag-capuccino na lang ako. Thanks."

Pumasok sa loob si Carlito. Pinagmasdan niya habang palayo. Natuwa siya na nag-alok rin si Carlito magbayad. Nakatikim na rin siya ng mga date na puro 'penge' at 'bilmoko'.

Breath of fresh air, ika nga. Tulad ng simoy ng hangin dito sa may CCP. Enjoy kasama talaga. At masarap rin kumain tulad niya.

"Here's your capuccino. Hindi mo sinabi kung anong size, kaya kinuha kita ng tall."

"Wow, salamat. Perfect na eto."

Nagpatuloy ang kanilang kwentuhan. At marami pa siyang nalaman tungkol kay Carlito. Ang unang beses niyang nakatikim makipagtalik sa kapwa lalaki.

Bagong salta sa Manila. Malakas ang loob at nag-Accounting na major. Unang sem palang, tagilid na ang grade niya sa Math. Lumapit sa prof. Malaking mama, madungis tignan. Ang alam niya, pamilyado at matagal ng nagtuturo dun. Pinapunta siya sa faculty room. Magulo at puro libro, papeles, folder at envelope na nakakalat. Pinaupo sa tabi ng mesa habang may binabasa si Prof.

Patapos na ang sem. Wala ng masyadong tao. At kailangan na rin niyang maipasa ang kurso. Dahil hindi niya makukuha ang ibang Accounting subjects. Pinatayo siya sa harap ni Prof. Binaba ni Prof ang salamin at tinignan siya. Dun niya naramdaman ang kakaibang kaba.

Pinabukas ang kanyang zipper. Pinababa ang pantalon. Walang imikan. Walang sabi-sabi. Nilapitan siya ni Prof at siya na ang nagbaba ng puting brief ni Carlito. Tinignan at hinawakan ang kanyang ari na lampa sa takot at kaba. Parang isang gamit. Isang bagay na sinusuri bago bilhin. O kainin.

Nilayo niya tingin. Nag-isip ng ibang bagay. Ninais na mawala na lang sa kanyang katawan habang binabayo ng Prof ang kanyang ari. Labanan man niya ay alam niyang wala siyang lakas. Sino ba naman siya para tumanggi? At ang ari niya, may sariling isipan rin. Tumindig at tumigas sa haplos ng matanda. Tuloy-tuloy ang pagdyakol. Taas, baba. Mahigpit. Luluwag. Hanggang umabot na rin siya sa dulo.

Dun pa lang niya binalikan ang sariling katawan. At nakita niyang dinakot ni Prof ang kanyang tamod sa kabilang kamay. Kumuha ng tisyu at nagpunas. Sa isang tungo lamang, naintindihan na ni Carlito.

Lumayas ka na.

At binilisan niya ang pagsuot ng brief at pantalon. Lumabas. Nanginginig pa ang tuhod. Nagmadaling makalabas sa gusali. Nanghihina.

Walang imik si Lucas na nakikinig sa kwento ni Carlito. Buong-buo ang imahen sa isipan niya. Para lang indie film ang dating. Naramdaman niyang tinigasan rin siya sa kwento.

"Uy. Natulala ka na dyan. Ano ba?" tanong ni Carlito.

"Ah. Sorry. Ibang klase ang kwento mo."

"Ngek. Ibang klase? Sus, ang dami kayang nabiktima ng bwisit ng Prof na iyon. Pero may nalaman ako sa sarili ko mula nun..." tuloy niya.

"Dun ko unang naramdaman na may nagnanasa pala sa akin. May itsura pala ako. Hahaha."

"Huh? Eh ang cute-cute mo nga.." mabilis na sinagot ni Lucas. At pinagsisihan niya ang pagbitaw ng paghanga. Nakakahiya.

"Hahaha. Hindi noh? Dugyutin ako nun. Laking probinsiya kaya. Ang itim. Ang payat ko pa."

"Hindi ko maisip na naging dugyut ka. Hahaha." bumabawi ngunit nararamdaman niyang namumula pa rin siya sa hiya.

Matagal pa ang kwentuhan nila sa Starbucks. Naka-ilang yosi rin sila bago naisip na kailangan ng umuwi.

"Sasamahan na kita pauwi sa inyo." alok ni Lucas kay Carlito.

"May ganun? Feeling ko naman, dalagang Filipina!"

"Hahahaha. Para sigurado lang na maka-uwi ka."

"Ihahatid mo ako? Hanggang dun lang?" tanong ni Carlito. Mapanukso. Mapang-akit.

"Oo naman. Unless...." sagot niya. Papatulan niya eto. Booking na kung booking. Matagal na rin naman niyang inaasam si Carlito.

"Hahaha. I have no problem with that. Wala ang mga kasama ko sa bahay. But I do have a question. Top or bottom?"