Paolo 5: Kuya Edgar 1

"Kuya, napanuod mo na ba eto?" tanong sa kanya ni Paolo pag-upo sa sasakyan.

Tinignan ni Lucas ang DVD: "Dose".  "Parang matagal na yan.  Indie yan, di ba?"

"Yup! Pinahiram sa akin ng tropa. Watch natin mamaya."

"Sige, tambay na lang muna tayo sa bahay." at minaneho na niya ang kotse pauwi.

Nang pinapanuod na nila ang pelikula, dun niya naalala na napunod na niya ang kwento ng batang bading at ang hardinero.  Nagbalikan rin ang mga ala-ala niya ng kabataan niya.

"Ang cute, kuya, kaso parang ang corny ng ending." wika ni Paolo habang nakayakap sa hubad na dibdib ni Lucas.  "Sana may hardinero rin kami nuon." at tumawa ng tumawa.

"Ang landi mo, ha?" sagot ni Lucas, sabay kiliti.

Nung matapos ang lambingan, nagsalita si Lucas "Mayroon rin akong Danny sa buhay ko nun.", tinutukoy yung hardinerong si Danny ng pelikula.

"Talaga, kuya? Wow! Exciting! Anong kwento?"

At inumpisahan na niyang balikan ang mga ala-ala...

"Lucas! Lucas! Magbihis ka na!" sigaw ng kanyang nanay mula sa baba.  Pangatlong tawag na sa kanya, ngunit hindi niya pinapansin.  Nakatago siya sa ilalim ng kama, sa kwarto ng Ate Mela niya, at tuloy ang laro sa mga Barbie.  Ganun ang balak niya sana sa bakasyon, nung matapos na niya ang Grade V, ang maglaro ng mga manyika buong hapon.

Ngunit bigla siyang lumabas sa tinataguan ng narinig ang mabibigat na yapak ng nanay paakyat na.  "Ang bekat-bekat mo naman!  Nasan ka na ba, bata ka?"

Bilis niyang naibalik ang mga manyika.  Pumasok sa loob ng silid si Nanay, may dala-dalang dimpo. "Eto, maghilamos ka na!  Kanina pa kita tinatawag! Kung saan-saan ka naglululusot!" Pinatanggal ang kanyang t-shirt at hinilamusan na.

"Sasama ka sa Lolo mo. Uuwi kayo sa probinsya."

"Di ka sasama, 'Nay?"

"Kayong dalawa lang.  Walang maiiwan dito kasama si Mela."

"'Yoko magpunta, Nay."

"Ang arte mong bata ka! Sus! Isang linggo lang. Sayang ang bakasyon mo." kinuha ni Nanay ang kanyang bagong t-shirt at short pants.

"Yoko niyan. Di terno."

"At kailan ka pa naging maselan sa suotin!  Aba! Daig mo pa ako sa ka-artehan!" at pinalitan ang t-shirt.

Bumaba sila at sinalubong ng Lolo Pedro niya.  "Halik kay Lolo" tinulak siya ng Nanay patungo sa kanyang Lolo.

"Samahan mo ako sa San Fabian, iho.  Makikilala mo mga pinsan mo dun." Inabutan ng Nanay ng pera si Lolo.  At binigay ang bag ng damit ni Lucas.  "Hoy Lucas, magpakabait ka!  Huwag mong pahirapan ang Lolo mo." at lumabas na sila ng bahay.

Matagal ang biyahe pauwi ng Pangasinan.  Ilang sakay bago makarating sa sakayan ng bus sa Cubao.  Nakailang tulog rin siya sa bus.  Tahimik lang siya sa tabi ng Lolo niyang maasikaso.

At sa wakas, nakarating rin sila sa bahay.  Malaki. Luma, parang kapanahunan ng mga Kastila.  Malaki ang hardin, ngunit hindi naalagaan.  Malalaki na rin ang mga punong kahoy na nakapalibot sa bahay.  Sinalubong siya nila Cho Tomas at Cha Selma.  "Kamusta biyahe, Tatang?" at nagmano sa matanda.  "Eto na ba si Lucas!  Aba ang laki-laki na! Pahalik nga!" Niyakap at niyapus siya ng tiyahin.

"Mamaya, darating na rin ang mga pinsan mo. Ipapasyal ka nila habang may inaasikaso ang Lolo." Pumasok na sila sa loob.  At ng matapos ang maikling kuwentuhan ng mag-anak, dinala sila sa kanilang silid sa pangalawang palapag.

"Share kayo ni Tatang diyan, Lucas." at tinuro ang isang malaking kama.

Nagkasama-sama silang mag-anak nung hapunan na.  Dun niya nakilala ang mga pinsan niya.  Apat ang anak nila Tomas at Selma: Eddie, Arlene, Yoly at Nina.  Lahat sila ay mga teen-ager na.  Naalala niya na ang Nanay ay ang pinaka-bunso sa pamilya ni Lolo.  Si Cha Selma naman ang panganay.  Pumasok sa komedor ang isa pang lalaki, kakaiba ang itsura dahil malaki ang kaha, at chinito.  Nagmano sa mga matatanda at ipinakilala.

"Ayan si Edgar, Tatang.  Naalala mo yung anak ni Aling Bida? Kami na nagpalaki sa kanya.  Pinag-aral namin."

Nagmano si Edgar sa Lolo niya at nagpaalam ng umalis.  Nung kagabihan, habang nakahiga sila ng Lolo sa kama, tinanong niya kung inampon na si Edgar.

"Parang ganun na nga, iho.  Sila Cha Selma mo ang nagpa-aral sa kanya.  Tumutulong rin siya sa gawaing bahay." ikuwento ni Lolo.  Namatay na pala ang nanay ni Edgar na si Bida kaya dun na rin naninirahan si Edgar.

Nang kinaumagahan, pinasyal na siya ng kanyang mga pinsan sa beach.  At nalibang naman siya sa mga kuwento ng buhay probinsiya.

Nung hapon, namamasyal siya sa malaking hardin.  Naaliw sa mga bunga ng gumamela.  Napunta siya sa likod at napansin niya ang isang daan patungo sa maliit na silid.  Sinilip niya mula sa bintana ang laman.  May kama, mga gamit.  May kalendaryo.  At mga poster ng mga alak, mga litrato ng mga babaeng naka-bikini lamang.  Nakarinig siya ng ingay ng pagbuhos ng tubig.  Gumawi siya sa likod at nakita niyang may naliligo sa labas.

Nakita niya ang Kuya Edgar niyang nakatalikod sa kanya, naka-brief na blue, habang nagbubuhos sa katawan.  Dun niya napansin ang magandang hubog ng katawan, ang malalaking braso, ang matipunong hita, at ang matambok na puwet ng kuya.  Nagtago siya sa mga halaman at naghanap ng magandang pwesto.  Ang lakas ng kabog ng dibdib niya.

Walang malay ang lalaking naliligo.  Tuloy-tuloy ang pagsabon sa paa, sa hita.  At nung nahulog ang sabon, humarap upang kunin eto.  Dun pa lang nasilayan ni Lucas ang malaking kargada ni Kuya Edgar, mabigat sa basang brief, nakapinta ang ulo.  Sinabon ng husto ang singit.  Nararamdan ni Lucas na nanunuyo ang kanyang lalamunan.

Bigla na lang niyang narinig ang pangalan niya.  "Lucas!" ang sigaw ng Cha Selma.  Parehong-pareho ng boses ng Nanay niya.  Dahan-dahan siyang umalis mula sa pinagtataguan upang hindi mapansin ni Edgar.  Pabalik sa entrada ng bahay, tinadaan niya ang oras.   Alas kuwatro y media.  Babalikan niya bukas ang paliguan ng Kuya.